Kalaga tkanina gobelinowa wyszywana Birma 1900 "Elephant Man"

Birmańska kalaga z początku XX wieku zatytułowana "Człowiek słoń",  mocno haftowana z aplikacjami wykonanymi z jedwabiu, flaneli, filcu, wełny i koronki na tle wykonanym z aksamitu pochodzącego z Birmy (Myanmar). W gobelinie zastosowano technikę szycia zwaną shwe gyi (ရွှေချည်) - szycie złotą nicią.
Charakterystyczną cechą gobelinów typu Kalaga jest struktura wypukłorzeźby, trójwymiarowość osiągnięta przez naszywanie wielu warstw tkaniny aż osiągnięta zostanie pożądana wypukłość.

Aksamitne tło przedstawianej przez anonimowego artystę sceny jest upstrzone małymi naszytymi cekinami, które dają wrażenie nocnego nieba.

Tkanina obszyta jest dookoła typowym dla kalagi kaboszonem, wykonanym z grubej nici i paciorków szklanych.

Bardzo misterna robota, wymagająca niezwykłego kunsztu tkackiego.

W górnej krawędzi tkaniny znajduje się tunelik do nawleczenia żerdzi, aby móc powiesić ją na ścianie.

Tył oryginalnie podszyto mocnym płótnem z demobilu wojskowego.

Szerokość to 130cm, wysokość 78cm

Tkanina jest w stanie bardzo dobrym, zważywszy na jej wiek ponad 120 lat, tu i ówdzie brakuje szklanego paciorka, tu i ówdzie jest zaciągnięta nić, tylne płótno jest trochę poprzecierane, ale sama scena i nici oraz tło są w bardzo dobrej kondycji i prezentuje się świetnie, z patyną pozostającą w zgodzie z metryką.

Słowo kalaga, które oznacza „zasłonę”, pochodzi z języka birmańskiego, Ta forma sztuki pojawiła się za panowania dynastii Konbaung w połowie XIX wieku i osiągnęła swój szczyt za panowania Mindona Mina, kiedy na dworze królewskim modny stał się aksamit.
Na typowym gobelinie wyściełane postacie są wycinane z różnych rodzajów tkanin i przyszywane do tła, zwykle czerwonego lub czarnego materiału, tworząc rozbudowaną scenę, tradycyjnie wywodzącą się z klasycznych sztuk birmańskich (np. Ramajana, Jataka). Figurki są szyte kombinacją nici metalicznych i gładkich oraz ozdobione cekinami, koralikami i szklanymi kamieniami.

Kalaga birman du début du XXe siècle intitulé "The Elephant Man", fortement brodé d'applications de soie, de flanelle, de feutre, de laine et de dentelle sur un fond de velours de Birmanie (Myanmar). La tapisserie utilise une technique de couture appelée shwe gyi (ရွှေချည်) – couture avec du fil d'or.
Une caractéristique des tapisseries Kalaga est la structure en relief, la tridimensionnalité obtenue en cousant sur de nombreuses couches de tissu jusqu'à ce que la convexité souhaitée soit obtenue.

Le fond de velours de la scène représentée par l'artiste anonyme est parsemé de petites paillettes cousues qui donnent l'impression d'un ciel nocturne.

Le tissu est garni d'un cabochon typique du kalaga, composé de fil épais et de perles de verre.

Un travail très complexe, nécessitant un savoir-faire de tissage extraordinaire.

Il y a un tunnel dans le bord supérieur du tissu pour enfiler le poteau afin que vous puissiez l'accrocher au mur.

Le dos était à l’origine doublé d’une solide toile de surplus militaire.

La largeur est de 130 cm, la hauteur 78 cm

Le tissu est en très bon état, compte tenu de son âge de plus de 120 ans, il manque ici et là une perle de verre, un fil est tiré ici et là, la toile du dos est un peu usée, mais la scène elle-même, les fils et les le fond est en très bon état et très présentable, avec une patine conforme aux spécifications.

Le mot kalaga, qui signifie « voile », vient de la langue birmane. Cette forme d'art est apparue sous la dynastie Konbaung au milieu du XIXe siècle et a atteint son apogée sous le règne de Mindon Min, lorsque le velours est devenu à la mode à la cour royale.
Dans une tapisserie typique, les personnages rembourrés sont découpés dans différents types de tissus et cousus sur un fond, généralement en tissu rouge ou noir, pour créer une scène élaborée, traditionnellement dérivée des pièces classiques birmanes (par exemple Ramayana, Jataka). Les figurines sont cousues avec une combinaison de fils métalliques et lisses et décorées de paillettes, de perles et de pierres de verre.